Eπιστροφή από το Βερολίνο

Μια πρώτη γεύση. Τα καλύτερα έρχονται! (έχει μαζευτεί και δουλειά τώρα που γύρισα)

Κεμάλ Ατατούρκ

O Mουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ (1881 – 10/11/1938) υπήρξε αρχηγός του στρατού, επαναστάτης, ιδρυτής της Δημοκρατίας της Τουρκίας και πρώτος της πρόεδρος.

Αναδείχθηκε στρατιωτικά στη μάχη της Καλλίπολης κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά την ήττα των Οθωμανών ο Κεμάλ οδήγησε το Τουρκικό Εθνικό Κίνημα σε αυτό που θα γινόταν ο Πόλεμος της Ανεξαρτησίας. Ο Κεμάλ αναμόρφωσε την κοινωνική, πολιτική και οικονομική ζωή, οδηγώντας στο «Κεμαλικό κράτος». Προσπάθησε να δημιουργήσει ένα σύγχρονο, δημοκρατικό και ασφαλές κράτος βασισμένο στις δυτικές αρχές διακυβέρνησης.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από έναν μικρό αξιωματούχο που αργότερα έγινε έμπορος ξύλου. Αποφοίτησε από την στρατιωτική ακαδημία το 1905 και οργανώθηκε αμέσως ενάντια στο οθωμανικό καθεστώς. Πολέμησε το 1910 στη Γαλλία, το 1911 στη Λιβυή εναντίον των Ιταλών, εναντίον των Βουλγάρων στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο, εναντίων των Ρώσων στον Καύκασο το 1916, στην Παλαιστίνη εναντίον Βρετανικών στρατευμάτων το 1918. Επέστρεψε στην κατεχόμενη Κωνσταντινούπολη στις 13/11/1918. Υπό την κατοχή συμμαχικών στρατευμάτων ήταν και το Ιζμίρ καθώς και μεγάλες περιοχές της Ανατολίας από Αγγλικά, Ιταλικά, Γαλλικά κι Ελληνικά στρατεύματα. Ο Κεμάλ άρχισε να οργανώνει απελευθερωτικό στρατό. Έπειτα από κινήσεις άγγλων αξιωματούχων, η κυβέρνηση των Οθωμανών δίνει εντολή να τον εκτελέσουν. Ο Κεμάλ παραιτείται από τον Οθωμανικό στρατό και εγκαθιδρύει κοινοβούλιο στην Άγκυρα. Το 1920 συγκαλεί Εθνοσυνέλευση, το 1921 ψηφίζεται Σύνταγμα και την 1/11/1922 πείθει τους αντιπροσώπους να καταργήσουν το Σουλτάνο, προχωρώντας σε αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Στις 23 Οκτωβρίου υπογράφει συνθήκη ειρήνης με τους Σοβιετικούς. Οργανώνει στρατό και τον Αύγουστο του 1921 νικά τους έλληνες που είχαν εγκατασταθεί στο Σαγγάριο, μόλις 80 χιλιόμετρα από την Άγκυρα. Το 1923 πείθει την Τουρκική Εθνοσυνέλευση να υπογραφεί η Συνθήκη της Λωζάνης και η Τουρκία περιέρχεται τελικά σε περίοδο ειρήνης. Ήταν μόλις 42 ετών.

Βενιζέλος και Κεμάλ

Μέχρι το 1925 το τουρκικό κοινοβούλιο απαρτιζόταν από ένα μόνο κόμμα, αυτό που ίδρυσε ο Κεμάλ. Τότε ο ίδιος ζητά από τον Καζίμ Καραμπεκίρ την ίδρυση ενός νέου κόμματος. Το νέο Προοδευτικό κόμμα είχε πιο συντηρητικές ιδέες σε σχέση με τον πολιτικό σοσιαλισμό της κυβέρνησης. Σε λίγο όμως στο νέο κόμμα ηγήθηκαν άνθρωποι που ο Κεμάλ θεώρησε φονταμενταλιστές και ο ίδιος ακύρωσε την λειτουργία του με διδακτορικό νόμο. Στις 11/8/1930 προσπάθησε ξανά για τη δημιουργία δεύτερου κόμματος στην τουρκική βουλή. Το νέο κόμμα απέκτησε ερείσματα σε όλη την επικράτεια κυρίως με ανθρώπους που ήθελαν να φέρουν την θρησκεία στην πολιτική ζωή. Με το φόβο της κατάργησης του «κοσμικού» κράτους το νέο κόμμα καταργήθηκε από τον ίδιο του τον αρχηγό, τον Αλί Φετί Οκιάρ. Έτσι ο Κεμάλ δεν κατάφερε ποτέ τον πλήρη εκδημοκρατισμό της χώρας.

Οι μεταρρυθμίσεις που επέφερε στο εκπαιδευτικό σύστημα, στην κοινωνική ζωή και τον πολιτισμό, μπορούν να ιδωθούν εδώ. Το 1932 ο Ελευθέριος Βενιζέλος τον πρότεινε για το Νόμπελ Ειρήνης. Στη διαθήκη του άφησε όλα του τα υπάρχοντα στο Δημοκρατικό Κόμμα, στην Ομοσπονδία Τουρκικής Γλώσσας και στην Τουρκική Ακαδημία Ιστορίας.

Αυτός είναι ο άνθρωπος που κάποιοι θέλουν να τιμηθεί από την Θεσσαλονίκη, ως τέκνο της. Να σημειωθεί πως το όνομα της οδού Αποστόλου Παύλου, κάθετης στην οδό Αγίου Δημητρίου, μέχρι το 1955 ονομαζόταν οδός Κεμάλ Ατατούρκ, όνομα που είχε αποκτήσει επί δημαρχίας Κοσμόπουλου (πατρός), με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, όταν πέθανε το 1938 ο Κεμάλ Ατατούρκ.

Πηγή: Wikipedia
Για την μετάφραση κατηγορείστε εμένα.

Σε τι Θεό πιστεύεις;

Οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε τους εαυτούς μας Χριστιανούς Ορθόδοξους. Όμως όταν έρχεται η ώρα να συζητήσουμε πάνω σε θέματα πίστης και χριστιανικής πρακτικής αποδεικνύεται πως ο καθένας μας έχει παρεκλίνει (πολλές φορές συνειδητά) σε ένα δικό του δόγμα. Και ως γνωστόν, τα "δικά μας δόγματα" αποκαλούνται από την εκκλησία "αιρέσεις" (κι αυτό είναι).

Εγώ λοιπόν που νιώθω σε ένα ποσοστό αιρετικός πήγα κι έκανα ένα θρησκευτικό τεστ. Το τεστ έδειξε πως οι θέσεις μου συμφωνούν κατά 100% με αυτές των "Κοινωνικών Κουακέρων" (Social Quakers) και μόλις 63% με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Είμαι πολύ καχύποπτος με τέτοιου είδους τεστ. Κάλλιστα μπορεί η ιστοσελίδα να ανοίκει σε οργάνωση κουακέρων που θέλουν να σου δείξουν πόσο μοιάζεις μαζί τους και "τι κάνεις με τους άλλους;". Άλλωστε η περιγραφή των κουακέρων ήταν πως "αρκετοί δεν πιστεύουν στο Σατανά" ή "πολλοί αυτό" και "οι περισσότεροι εκείνο".

Παρ'όλα αυτά, το αποτέλεσμα με ξάφνιασε. Όχι για τους Κουακέρους αλλά για την ποσοστιαία διαφορά με την Ορθοδοξία. Έχω ξεφύγει τόσο; Δεν ασχολήθηκα πολύ σοβαρά με το θέμα, γι΄αυτό θα το ψάξω και θα επανέλθω.

ENHMEΡΩΣΗ 15/2: Η ιστοσελίδα των Κουακέρων έχει σύνδεση (φάτσα κάρτα) με το εν λόγω τεστ. Από κάτω βέβαια υπάρχει η σημείωση "just for fun". Σύμπτωση; Δεν νομίζω.

Pulp fiction

To Pulp Fiction είναι μια ταινία που έχει παιχτεί πολλές φορές στην τηλεόραση. Έχω δει πολλά κομμάτια της, σε σημείο να θεωρώ πως την έχω δει ολόκληρη. Επίσης την είχα πρωτοδεί σε βίντεο μέσα σε πούλμαν γυρνώντας από την Μύκονο σε εκδρομή με το πολυτεχνείο.

Ή έτσι νόμιζα.

Η ταινία παιζόταν το Σάββατο. Σκεφτόμενος πως "την έχω δει" αποφάσισα να δω κάτι άλλο. Έβαλα όμως το βίντεο να γράφει. Σκέφτηκα πως θα ήταν ωραία να την ξαναδώ κάποια στιγμή.

Το Σάββατο έβλεπα Lost. 2ος κύκλος, επεισόδιο 17. Είναι αυτό που η Κλαιρ θυμάται τελικά τι της είχε συμβεί όταν την απήγαγαν "οι άλλοι". Όταν το είδα, θεώρησα το σενάριο αφελές. Πως είναι δυνατόν να μη θυμάσαι κάτι τόσο σημαντικό που συνέβη σε εσένα;

Την Κυριακή αποφάσισα να ξαναδώ το Pulp Fiction (αντί του Ολυμπιακός - Ηρακλής :). Μετά τις δυο πρώτες σκηνές κατάλαβα! Δεν είχα δει ποτέ την ταινία! Όταν παιζόταν στο πούλμαν του γυρισμού, εμένα με είχε πάρει ο ύπνος! Τα κομμάτια του παζλ ξανάρχοταν στην μνήμη μου ένα-ένα: την ταινία μου είχε διηγηθεί ολόκληρη ο διπλανός μου στο σχολείο που τον είχε εντυπωσιάσει! Ναι, κάποιες σκηνές τις είχα δει, αλλά μετά γύριζα κανάλι γιατί μου θύμιζαν την ιστορία που μου είχαν διηγηθεί και θεωρούσα πως είχα δει και την ταινία!

Επειδή το θέμα της μνήμης είναι συγκλονιστικό, για περισσότερες πληροφορίες δείτε το "Ένας υπέροχος άνθρωπος" με τον Ράσελ Κρόου, ή το Lost 2ος κύκλος-επεισόδιο 18 με τον Χάρλι. Και μην διαβάσετε τη "φλόγα της Βασίλισσας Λοάνα" του Ουμπέρτου Έκου...

ΥΓ Ξέχασα επείσης να σας προτέινω μια από τις αγαπημένες μου ταινίες: το Μεμέντο.

(Ξέχασα; τι λόγος!)

Berlin

Κομμένη η πλάκα. 17 του μηνός πετάω για Βερολίνο. Θα μείνω στη Wittenbergplatz στο Sonenfeld για 7 βράδια. Όποιος έχει καλή, κακή ή άσχημη πρόταση για το τι μπορούμε να κάνουμε τόσες μέρες σε μια πόλη που δεν μιλάμε τη γλώσσα να το πει τώρα (ή αλλιώς να σιωπήσει for ever)

O ΠΑΣ στους 4

Η διαφορά μεταξύ μιας οποιαδήποτε μικρής ομάδας που παίζει στο Κύπελο με τον Ολυμπιακό, και του ΠΑΣ Γιάννινα είναι η εξής:

Λόγω μιας περίεργης ιστορικής συγκυρίας, οι οπαδοί του ΠΑΣ έζησαν μεγάλες στιγμές γύρω στο '80 όταν η υπερομάδα με τους 5 αργεντινούς παιχταράδες στερήθηκε το πρωτάθλημα. Ακόμη και τότε ο ΠΑΣ τελείωσε μια χρονιά το πρωτάθλημα έχοντας στην έδρα του 15 νίκες σε 15 αγώνες και άλλη μία με 14 νίκες και μία ισοπαλία. Το γεγονός αυτό έχει αφήσει τα σημάδια του στη νοοτροπία της ομάδας που θέλει νίκη στα Γιάννενα επί οποιουδήποτε αντιπάλου (τα εκτός έδρας ματς ας τα αφήσουμε...). Ως φυσική συνέπεια το στάδιο των Ζωσιμάδων γέμισε (και) στο πρώτο παιχνίδι, όχι από φιλαθλους που πήγαν να δουν τον Ολυμπιακό (όπως συμβαίνει στα άλλα επαρχιακά γήπεδα). Αλλά από οπαδούς του ΠΑΣ που πάνε να δούνε την ομάδα να κερδίζει.

Στο χθεσινό παιχνίδι είδαμε ένα ΠΑΣ που στήθηκε στο Καραϊσκάκη, όπως η Ρόμα στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ, ή όπως η Ελλάδα στο Ευρώ της Πορτογαλίας. Είχαν έντεκα παίκτες που βασικό τους μέλημα ήταν να ηρεμήσουν το παιχνίδι και να αλλάξουν πολλές μπαλιές κόβοντας τον, καταιγιστικό συνήθως, ρυθμό του Ολυμπιακού. Κορυφαίοι σε αυτόν τον τομέα ο Γήττας και ο Μπελά (Για τους μη γνωρίζοντες, ο Μπελά είναι ένας από τους καλύτερους χαφ που έχουν παίξει στα ελληνικά γήπεδα σε τεχνική και ευφυία. Αναλώθηκε όμως σε επικερδείς μεταγραφές)

Είναι πραγματικά απορίας άξιον πως είναι δυνατόν αυτή η ομάδα να είναι μόλις 5η στη Β' εθνική...

Για την διαιτησία θα επανέλθω.